Saturday, May 5, 2012

Si Lailani at ang Higanteng Ibon Isang Dulang Pambata

Si Lailani at Ang Higanteng Ibon
Dulang Pambata ni Beverly W. Siy
(translated by Ronald Verzo)

Mga Tauhan:
Lailani
Mga uod
Mang Okoy
Taumbayan/Passersby
Supplier
Reporter-ala-Mike Enriquez
Higanteng ibon

Setting: Sa isang makeshift na tindahan, rural area, si Lailani ay nagtitinda ng uod sa mga mangingisda.
LAILANI’S WORM STORE ang nakalagay sa karatula. Walang bubong ang tindahan. Sa tabi lang ito ng kalsada, dinadaan-daanan ng mga tao.
Ipakita na paikot-ikot si Lailani sa mga uod. (Ang mga batang maliit ay gaganap na mga uod, ang gagawin lang nila ay magri-wriggle the whole time.) Bibilangin niya ang mga uod. Tapos ire-record niya ito sa kanyang notebook. Lalapit ang isang matandang lalaki, may dalang fishing rod.
LAILANI: Bili na po kayo, Mang Okoy! Fresh po ‘yan!
MANG OKOY: Ang ang tataba ng mga uod. Siguradong magagamit ko ito mamya sa pamimingwit ko. Heto, pabili. Tatlo nga. (Magbabayad siya kay Lailani tapos bubuhatin ni Mang Okoy ang tatlong uod/bata).
Ipakita na paikot-ikot si Lailani sa mga uod. Bibilangin niya ang mga uod. Tapos ire-record niya sa kanyang notebook. Paulit-ulit niya itong gagawin hanggang sa mainip siya.
May darating uli na mamimili.
PASSERBY: Pabili nga ng dalawa.
LAILANI: Sige po. Hayun po, matataba sa banda roon.
(Kukuha ng dalawang uod si Passerby, magbabayad siya kay Lailani tapos aalis na.)
Iikot-ikot uli si Lailani sa mga uod. Bibilangin niya ang mga uod. Tapos ire-record niya sa kanyang notebook. Paulit-ulit niya itong gagawin hanggang sa mainip siya.
LAILANI: Nakakainip naman! Araw-araw na lang ganito. (Pause. Biglang magliliwanag ang mukha.) Tama! Para maiba naman. (Sisigaw.) Higanteng ibon! Aaaaa! Tulungan n’yo ako! Tinutuka ang mga uod namin! Higanteng ibooooon!
Magtatakbuhan ang mga passerby papunta kay Lailani. Mabubulabog ang lahat sila. ‘Yong iba, magdadala pa ng itak, kalaykay, tabong panghampas, batuta, patpat, pamingwit.
MGA PASSERBY: (sabay-sabay) Nasaan? Nasaan? Nasaktan ka ba, Lailani? May natangay ba ang higanteng ibon? Kumusta ang mga uod?
LAILANI: (Aakting na takot na takot) Nakakatakot po talaga. (Iiyak sa takot. Mayamaya, ang iyak niya ay magiging tawa) Biro lang! (Tatawa nang tatawa.)
MGA PASSERBY (sabay-sabay): Ano?
LAILANI: Biro lang po. Wala namang higanteng ibon na dumating. Baka manananggal! Mamya, baka may manananggal! (Tatawa nang tatawa.)
MGA PASSERBY: ‘Wag kang magbiro ng ganyan, Lailani. Tinakot mo kami! Akala namin, totoo na!
(Isa-isang nag-alisan ang mga tao.)
LAILANI: (tawa pa rin nang tawa) Ambilis naman nilang maniwala! Saan naman manggagaling ang higanteng ibon? Anlayo ng gubat dito. At kung meron man, kayang-kaya siya ng mga braso ko (Ipapakita sa audience ang biceps sa magkabilang braso.) Hindi ako papayag na mabawasan ang paninda ko! (Lalapit at iikot sa mga tinda niyang uod. Pause.) Hindi ako papayag na tukain kayo isa-isa, ‘no? Maaalala ang mga reaksiyon ng mga tao kanina, gagayahin ang ilan tapos tatawa nang tatawa si Lailani. Pailing-iling pa.)
Will talk alone:
Was it really a giant bird? Was it a plane?
No, it was… nothing, really! What a shame!
It’s nice to scare people once in a while.
It’s one way to add some flavour to your day.
Liar, liar I maybe. But I feel so thrilled,
Don’t you see?
Lailani will just act in this part. May music lang sa background. Mabilis ang scene na ‘to. May lalapit para bumili, magbabayad ang buyer, magsusukli si Lailani tapos kukunin na ng buyer ang uod . Mga tatlong beses na ganon. Ipakita kung paanong nakakabagot ang kanyang ginagawa. Pero ang mukha ni Lailani, masaya pa sa umpisa. Medyo palungkot nang palungkot towards the end of this scene. Hanggang sa finally, mabagal nang kumilos si Lailani at malungkot na ang mukha niya. Bored na bored na naman. Sasabay ang tugtog sa pagbagal ng kilos ni Lailani. Isa na lang ang natirang uod. May darating na lalaki, may dala siyang malaking malaking buslo (gawa sa kawayan na butas-butas), lalagyan ng maraming uod.
Supplier: Hello, Lailani. Delivery!
Lalabas ang mga fresh na uod mula sa malaking buslo ng lalaki. Magko-crawl ang mga uod papunta sa tindahan ni Lailani.
WORMS:
Fish love us,
Small medium and large.
Healthy and wriggly,
We are so yummy!
Why don’t you try one?
On top of an ice cream,
Lick and have fun!
Lailani: (bibilangin ang worms, magtatala sa notebook.) Heto po ang bayad. Salamat po. (Aalis ang supplier.) Ang dami nito. Paano kaya ako makabenta nang mas mabilis? (Pause.) Aha, alam ko na! (Prepares to shout, moderates voice.) Ehem…ehem.. (Uubo ubo pa, hahaplusin ang lalamunan.) Do…re…mi…mi…mi…(Louder.) Do re miiiii! Higanteng ibon! Aaaa! Higanteng ibon! (Super super exaggerated way, super scared, parang maloloka na).
Magdadatingan ang mga tao. Panic mode.
Mga passerby: (sabay-sabay) Nasaan? Nasaan? Nasaktan ka ba, Lailani? May natangay ba ang higanteng ibon? Kumusta ang mga uod?
Lailani: tuturo sa langit. Ayun po. Ayun.
Mga tao: Asan? Asan?
Lailani: Ambilis pong nakalipad, e.
Mga tao: Anong itsura?
Lailani: Anlaki po, parang eroplano.
Tao: Ha? E, pa’no nagkasya rito?
Lailani: Hindi po pala, mga kasinglaki lang ng tao. Mga kasinlaki po ninyo. Tapos (Goes on describing the guy, then lahat ng tao titingin sa guy.). Hindi, biro lang po. (Lalakasan ni Lailani ang boses niya.) Nakakatakot po talaga! Ang pakpak po niya, kasinlaki ng bubong namin. Pula po ang mga mata niya. Napakahaba ng kanyang tuka, kulay pula rin. Matatalim ang kanyang mga kuko. Kulay pula rin. Kulay dugo.
Mga tao: Aaaa! (magkakagulo, may mangingibabaw na boses.) Kailangan nating humingi ng tulong. Baka hindi lang uod ang dagitin no’n. Baka pati mga bata! Baka pati tayo! (Magkakagulo uli, super scared mode, maglalabas ng mga cellphone, magraradyo, tatawag sa telepono. Nire-report ang higanteng ibon na nakita sa tindahan ni Lailani. Habang abala ang iba sa pagre-report sa mga authority, ipakita na nagbebenta si Lailani ng mga uod niya. Isa-isa itong mabibili. Ipakita na tuwang tuwa si Lailani at ipakita na nagkakamal siya ng salapi. Hahalikan pa niya ang pera. At tatawa siya silently.)
Dadating na ang mga taga media. May mga camera at mike, pagkakaguluhan si Lailani para mainterbyu siya pero ibebenta niya lang ang mga uod, hindi kailangang may boses itong part na ‘to kasi ang mangingibabaw na boses ay ang ala-Mike Enriquez na reporter.
Reporter (Pormal na pormal sa itaas na bahagi ng katawan pero nakapuruntong at rubber shoes naman.): (Ala-mike enriquez) Narito po tayo ngayon sa tindahan ni Lailani. Napaulat na nakakita si Lailani ng higanteng ibon na nagtangkang dumugin at ubusin ang lahat ng uod. Nangangamba ang mga tagarito na pati bata ay dagitin ng higanteng ibon. Kasama po natin si Lailani ngayon. (Unti-unting lalapit kay Lailani na busy pa rin sa pagbebenta ng uod niya.) Lailani, totoo bang nakakita ka ng higanteng ibon?
Lailani: Hindi po.
Lahat: Ano?
Lailani: Opo. Wala naman talaga akong nakitang higanteng ibon! Joke ko lang po ‘yon. (Tatawa.)
Reporter: Aba, niloloko mo ang lahat ng tao rito. Sinungaling ka pala!
Lahat: Oo nga! Tinakot mo lang kami. (halatang inis na inis ang mga tao.) nag-abala pa kaming mag-report sa mga pulis at media! Ano ka ba, lailani? Sinungaling! Sinungaling!
Lailani: Kayo naman, hindi na mabiro! Joke lang nga po ‘yon. E, alam po nating lahat na wala naman talagang higanteng ibon!
Lahat: Tara na nga , mga kasama! Iwanan na natin ang batang ito. Napakasinungaling! Nakakainis! (Mag-aalisan, iiling-iling.)
Maiiwan si Lailani, ubos na ang kanyang paninda. Marami siyang hawak na pera. Darating agad ang supplier. May dala uling malaking-malaking buslo, puno ng uod.
Supplier: Hello, Lailani. Delivery!
Lalabas ang mga fresh na uod mula sa malaking buslo ng lalaki. Magko-crawl ang mga uod papunta sa tindahan ni Lailani.
WORMS: Fish love us,
Small medium and large.
Healthy and wriggly,
We are so yummy!
Why don’t you try one?
On top of an ice cream,
Lick and have fun!
Habang nagda-dance number ang mga worm, biglang darating ang isang higanteng ibon: ang pakpak, kasinlaki ng bubong. Pula ang mga mata. Napakahaba ng tuka, pula rin. Matatalim ang mga kuko. Pula rin. Kulay dugo. Tumakbo na sa takot si Supplier.
Lailani: (Hindi makapaniwala.) Higanteng ibon? Higanteng ibon! (Walang sound from this part onwards. Magma-mouth lang siya ng linya.) Aaaaaa! Tulungan n’yo ‘ko! Tulong! Ang mga uod! Ang mga uod! Tulong!
Isa-isa nang dinadagit ni Higanteng ibon ang mga uod. (Someone from the production may ask a child from the audience to provide the sounds/voice of Lailani.) Uubusin ng higanteng ibon ang lahat ng uod ni Lailani. Sigaw lang nang sigaw si Lailani. Silent sigaw (from the actress). Until pagbalik ng higanteng ibon, akmang si Lailani na ang dadagitin. Biglang lights out. End.




No comments:

Hindi copyright, pero usapin pa rin ng karapatan ng manunulat

  Minsan, hindi talaga usapin ng copyright ang isang bagay. Ito ay recently kong naengkuwentro. Si Kyla ay na-meet ko sa isang writers works...