Bakit kapag trabaho ng author at publisher, ayaw bayaran ng gobyerno?
Ang P200 B na allotment ng gobyerno para sa K to 12 program ay gagamitin sa implementation nito at sa pag-a-upgrade ng mga facility. Inisa-isa ang pupuntahan ng “upgrading” na ito:
Additional 200,000 classrooms
Upuan
Mesa
Blackboard
At bentilador
Dito mapupunta ang 40% ng P200 B.
Heto pa:
50,000 e-learning centers, with at least one million computers with Internet connectivity (connectivity talaga? hindi connection?)
Diyan din. Ang tanong, diyan ba sa one million computer units na ‘yan, kasama sa gagastusan ang software? Kung hindi, saan kukuha ng software ang gobyerno? Kung oo, magkano ang budget sa software? Bakit may budget para sa software, para sa authors at publishers, wala?
Nitong mga nakaraang araw, ilang publisher ang nakatanggap ng liham mula sa DepEd. Ang subject ng liham: Permission to Use Coyprighted Materials for Educational Purposes.
Dalawa ang pakay ng liham:
Una, para i-inform ang publisher na napili ang akdang natagpuan mula sa kanilang publikasyon para sa ginagawang learning packages, modules and teaching or lesson guides or instructional materials for short na pang-K to 12 program.
Ikalawa, para humingi ng permiso mula sa copyright holder na maisama ang akda ng author at/o ng publisher sa binubuong instructional materials.
Pagkatapos, nakalagay din sa liham ang mga option na pagpipilian ng nakatanggap ng liham. Ang pambungad na option ay:
____WE ARE GRANTING PERMISSION FREE OF CHARGE FOR THE PURPOSE STATED ABOVE.
Ito ay malinaw na pambu-bully ng DepEd sa mga author at publisher.
Actually, itong option na ito ay pangalawang anyo na ng pambu-bully. Ang una ay ang tambalang petsa ng liham at subject ng liham:
May 9, 2012
Permission to Use Copyrighted Materials for Educational Purposes
The fact na Hunyo na't pasukan ng mga bata tapos ngayon pa lang humihingi ng permit ang DepEd sa mga copyright holder, it's one way of saying:
> gagamitin na namin 'to now na. U-R-G-E-N-T.
> 'wag ka nang maarte. 'wag mo na kaming pahirapan pa. ibigay mo na ang permit, puwede?
> pag di ka naka-reply agad, sorry ka na lang, gagamitin na namin 'to, kasalanan mo naman, bagal mo mag-reply, e kinontak ka naman namin.
Tahasan ding sinasabi ng DepEd na for educational purposes naman ang paggamit sa Copyrighted Materials. Para na rin niyang sinasabi sa tatanggap ng liham na hindi ka dapat tumanggi kasi:
1. For educational purposes naman ‘to.
2. Masama kang uri ng mamamayan kung tatanggi ka sa isang layong
napakataas.
3. Ang itim ng budhi mo kung hindi ka tutulong sa pagpapatalino ng future generations.
4. Since para nga sa edukasyon at hindi for commercial purposes, kung sisingil ka, mahiya ka naman.
Ang second na pambu-bully ay ang mismong act ng paglalagay ng linyang ____WE ARE GRANTING PERMISSION FREE OF CHARGE FOR THE PURPOSE STATED ABOVE sa mga option na pagpipilian ng author at/o publisher. Eto ang ibig nilang sabihin diyan:
a. Kapag nagpabayad ka, mukha kang pera.
b. Kapag mukha kang pera, mahirap kang kausap. Refer to 1,2,3,4 stated above.
c. Kapag hindi ka nagpabayad pero hindi ka rin naman nagbigay ng permit sa 'min, markado ka. At mahihirapan ka nang makipag-negotiate sa amin para sa pagbebenta mo ng aklat sa DepEd. Kami pa naman ang pinakamalaking market mo dito sa bahaging ito ng globo, ahahay. Alalahanin, ang mga kontrata with us… worth jillions and jillions of pesos.
‘Yan ang kahulugan ng mga step ng DepEd.
Dear DepEd,
Sige, balikan natin ang P 200 B na in-allot na pondo para sa K to 12 program. Magkano ang budget para sa paghingi ng permit ng mga copyright holder? Magkano? Sige, magbigay kayo ng figure at tingnan natin kung makatarungan ang naiisip ninyong amount na paghahatian ng mga awtor at publisher.
Wala? Wala, 'no?
Bakit pag intellectual work, ayaw n'yong bayaran, DepEd? Bakit kapag electric fan, ambilis n'yong dumukot sa bulsa? Bakit kapag computer, nagkukumahog pa kayong magbayad? Okey lang sana kung ang mga supplier n'yo ng mga naturang gamit at pasilidad e sasabihan n'yo rin ng...
Request for you to build 200,000 classrooms for educational purposes.
Permission to ask for 200,000 pieces of electric fan for educational purposes.
Permission to ask for 200,000 pieces of blackboard for educational purposes.
Permission to ask for 200,000 computer units for educational purposes.
At dapat ‘yong form na ibibigay n'yo sa mga contractor at supplier, mayroon ding option na:
____WE ARE GRANTING YOUR REQUEST FREE OF CHARGE FOR THE PURPOSE STATED ABOVE.
Para hindi makatanggi ang mga contractor at supplier na kokontakin n'yo. Bully-hin na ninyong lahat. Bakit naman ang mga player lang ng publishing industry ang ginaganyan n'yo?
Pero sige, I will give you the benefit of the doubt. Baka kaya n'yo inilagay ang FOR EDUCATIONAL PURPOSES sa inyong liham, e dahil hindi n'yo nauunawaan ang konsepto ng fair use.
Bagama’t wala pang tinutuntungang guidelines ang Pilipinas tungkol diyan, malinaw na nakasaad sa fair use portion (sa ating IP Code of the Philippines, puwede itong i-Google, of course) na maituturing lamang na fair use kung ang mismong paggamit sa copyrighted material ay compatible sa normal na paggamit dito. E, ang paggamit po ninyo para sa milyon-milyong users ay hindi na po normal exploitation of the work. Kasi po tinatanggalan ninyo ng chance na kumita ang copyright holder, ang author, ang publisher mula sa kanilang akda.
DepEd, tinatanggalan n’yo po sila ng pagkakataong kumita mula sa kanilang trabaho! Tinatanggalan n’yo po sila ng pagkakataon na mabili ng users!
May budget naman kayo for text book. Magkano ba? Di ba, milyon-milyon? Ba’t hindi ‘yon ang gamitin? Hindi porke wala kayong magamit na text book ngayon for the incoming Grade 1 at Grade 7 ay may karapatan na kayong tipirin ang budget na ‘yan. At huhugot na lang kayo ng mga akda specifically for these users!
Kung gusto ninyo talagang gawin ‘yan, kahit na wala naman ‘yan sa inyong takdang gawain (will explain later), aba’y magbayad naman kayo. Kung makakatipid pala kayo sa ganyang paraan, magbabayad pa kaya kayo sa susunod? Hindi kaya i-suggest ninyo sa presidente na magganito na lang sa lahat ng level at huwag nang mag-text book at all? Nakikita n’yo ba ang implikasyon nito sa publishing industry ng bayan natin?
Isa pa, kung kayo nga, hindi nagbibigay-galang sa copyright, ang private sector pa kaya?
Hay.
Anyway, ‘yong sinasabi kong hindi ito kasama sa inyong takdang gawain, eto ‘yan. 'Yang aktibidad kasi n'yong 'yan ngayon ay paggawa ng sariling “text book” na itinatago ninyo sa katawagang instructional materials. Kayo ba dapat ang gumagawa niyan? Ano ba kayo? Publisher? Hindi naman, di ba? Ba’t kayo ang nagko-collate ng materyales? Hindi ba trabaho ‘yan ng publisher?
Eto ang nakasaad sa Republic Act 8047 (bale hindi ko kayo hinahabla o anuman. Pinapaalalahanan ko lang kayo.)...
Ay, teka, ang title ng RA 8047 ay An Act Providing for the Development of the Book Publishing Industry Through the Formulation and Implementation of a National Book Policy and National Book Development Plan. (In short, paano at sino ang gagawa ng mga libro sa Pilipinas para mapayabong ang book publishing industry.)
...sa Section 10 nitong dokumentong ‘to, sabi:
The DECS (ngayon, DepEd na) shall confine itself to:
a. Preparing the minimum learning competencies and/or prototypes and other specifications for the books and/or manuscript called for;
b. Testing, evaluating, selecting and approving the manuscripts or books to be submitted by publishers for multiple adoption;
c. Providing assistance in the distribution of text books to the public school systems; and
d. Promulgating with the participation and assistance of the Board rules and regulations for the private book publishers in the call, testing, evaluation, selection, approval, as well as production specification and acquisition of public school text books.
O, may nakalagay ba na kayo mismo ang gagawa ng text books/ instructional materials? WALA.
Hindi n'yo kasi trabaho ‘yan. Kaya get yer derty hends off, please!
Dito nagtatapos ang liham ko.
Love,
Bebang
Eto naman ay patuloy lamang na pagmumuni-muni ko. Bakit ayaw gastusan ng DepEd ang intellectual work/copyrighted materials? Bakit gusto nilang makuha nang libre ang mga ‘to? E, sila nga, lahat me bayad!
Me suweldo kinsenas-katapusan. Me Christmas bonus. Me 13th month pay. Me uniform allowance. Me mid-year bonus. Me RATA. Me pakotse.
At ang pag-e-evaluate ng text book, may bayad din! Tumataginting na P25,000-P35,000 sa bawat aklat! Ibinabayad daw ito sa evaluator.
Tapos ayaw ng DepEd magbayad sa content na siya namang ie-evaluate?
Ano ‘yan, joke?
Akala ko, ako na ang pinakamatinding joker ng taon, ang DepEd pala. I’m so sorry, hindi ako natatawa. Ang lousy lang ng joke. At ang oppressive. Bully pa ang nagde-deliver. Puwes, isang matigas na haha.
Dito makikita ang balita tungkol sa P200 B na pondo para sa K to 12 program.
http://newsinfo.inquirer.net/184287/p200b-will-be-available-for-k-to-12-program-says-solon
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
rights selling webinar of book institute nbdb and bdap
nanonood ako ngayon ng recorded webinar tungkol sa rights selling si mam andrea pasion flores ang speaker si ms ani almario ang moderator n...
-
Tinipon nina Ma. Elena Consolacion Tacata at Ma. Lourdes Quinabo Kurso: Bachelor of Secondary Education –Teaching Chinese as a Second La...
-
by Martina Magpusao Herras The Philippine High School for the Arts Creative Nonfiction 3 Half and half (1979-1994) Beverly “Bebang”...
-
yumao na noong nakaraang buwan si genoveva edroza-matute. noong elementary at high school ako, namumutiktik sa mga akda niya ang mga aklat...
No comments:
Post a Comment