The Preps

Sa 2014 pa naman. Pero nagtingin na kami.

Dream Church: San Agustin

Kasi

1. Nandito si St. Rita, ang patron saint of impossible situations. Once upon a time, naggi-give up na si Poy sa 'kin. I was matigas. (kababaeng tao, tigasin? hahahaha) Ayoko talaga. Sabi ko, hindi talaga puwedeng maging "tayo". At buti na lang, buti na lang talaga, naisip niyang bago tuluyang mag-give up ay subukang magdasal kay St. Rita.

Epektib ba?

Eto na nga, kami ay nagpunta roon this time para magpasalamat sa isang wonderful na relasyon at para sabihin sa kanya na kami po ay babalik para mag-alay ng pag-ibig sa iyong altar at siyempre, sa main altar.

2. Maganda talaga ang simbahan na 'to. Di pa uso ang 3D, me 3D na ang kisame.

3. Historical. Wala nang kailangan pang ipaliwanag.

4. Simbolo ng strength. Nilindol na, dinilaan ng apoy, dinaanan ng gera, still, nakatayo. Magandang dito lalapat ang unang hakbang namin para sa panghabambuhay na commitment.

P25,000 ang magpakasal dito. Included na ang service ng pari, choir at simpleng set up ng flowers. Maraming bawal. Andun nakasaad sa website nila, sa brochure nila at sa nguso ng snobbish na babaeng napagtanungan namin sa kanilang opisina.

P8,000 ang reservation fee. Ide-deduct na lang doon sa P25,000 kapag magbabayad na kami nang buo.

Wala pang naka-reserve sa araw na aming natitipuhan. Buti naman. Wala pa kasi kaming kahit piso pang-reserve dito.

Ang mahal, 'no?

O, Diyos ko, gusto Mo yatang magtanan na lang kami ni Poy.