Notes ko sa event na ito:
Copyright is essential to creativity.
Creativity is essential to humanity.
Naimbento ang copyright/IP para maiwasan ang mga scheme ng mga taong mahilig sa free riding.
Pag nagke-create ka, nagpo-promote ka ng diversity. And in turn, nagke-create ka ng
respect for others.
Importante ang copyright kasi makikita ito sa mga industriya: greeting cards, public lending of books, festivals, internet. Lahat yan, nakaka-generate ng income.
When talents are turning into jobs, you need copyright to protect the people behind the talents (and eventually) the jobs.
Binabago ng digital technology ang paraan ng paglikha ng mga copyrighted material. Pati ang paraan ng pagdi-distribute dito at ang paraan ng pag-consume.
Dahil dito, malaking challenge tuloy ang pag-control sa paggamit ng mga copyrighted material.
Ang Ascof Lagundi ay isang university based research na kinomersiyalays ng isang pharma company.
Ang National Library ng Pinas ay depository ng mga copyrighted material. Nasa batas natin ito, na sila ay depository ng mga copyrighted material. Pero hindi required ang magdeposit ng copyrighted material para lang magkaroon ka ng copyright over your work.
Ang certificate of copyright registration ay isang ebidensiya na nakapag-deposit ka ng trabaho mo sa National Library.
Ang sampung satellite office ng IPOPHL ay tumatanggap na rin ng copyright registration services. Kasi walang branch ng TNL na puwedeng mag-asikaso nito. Kaya sinalo ng IPOPHL ang bulk ng work.
Madaming copyright issue sa mundo ng advertising.
Tinatrabaho ngayon ng IPOPHL ang isang cultural IP policy.
Pati manuscripts ay may resale rights din. Kapag ang manuscript ay ibinentang muli, dapat magkaroon ng porsiyento ang creator. Hindi iyon mabebenta sa isang certain amount kung hindi dahil sa IP na nakapaloob dito.
Ang Berne convention ay binuo para mag-provide ng uniform manner of protection as much as possible.
May mga limitasyon at exception para sa edukasyon. At dapat bigyang focus ito. Kasi sa totoo lang nagiging palusot ang fair use dahil for educational purposes daw. Ang laging sagot namin ng boss ko diyan, estudyante ka at pupunta ka sa National Book Store. Kailangan mo kasi ng ballpen para makapag-notes ka sa klase. Puwede mo bang sabihin sa cashier, libre na po ‘to, ha? For educational purposes naman. SIYEMPRE, HINDI! E, bakit kapag para sa authors natin, hindi makapagbayad ang mga damuhong ito?
Dini-discuss ngayon sa international level ang mga limitation and exception sa paggamit ng mga copyrighted material ng mga visually impaired people (VIP, panalo!), persons with disability at library.
Siyempre, pinu-push na magkaroon ng mas flexible na copyright law para sa VIPs.
Ang standing committee sa copyright and related rights (CRR) ng WIPO ay masigasig na pino-promote ang dialogue among stakeholders (siyempre pa, kasama diyan ang writers!!!)
Magkakaroon na rin sila ng survey tungkol sa national legislation on voluntary registration system. Hindi ko lang alam kung may kinalaman ba ito sa licensing. Or baka ‘yong registration ng copyrighted material ang tinutukoy.
Pino-promote din nila ang mga national study. Mga research tungkol sa CRR. Na sobrang kulang sa ating bansa. Ang mga ganitong study raw ay makakatulong para ma-update ang ibang bansa re: best practices.
According to 2012 studies, sa Pinas, 11% ang contribution to employment ng copyright based industries. At 5% naman ang ambag nito sa GDP natin. Ang laki niyan, ha? Budget na ‘yan ng DepEd.
Sabi ng Australianong si Scot Morris, for every 1% increase sa copyright protection, nagkakaroon ng 6.8% increase in foreign direct investment.
Maganda ring i-promote ang cultural tourism. I so agree!!! Umpisahan na sa Palawan, por diyos por santo. Dito natagpuan ang unang tao sa Pilipinas, ibig sabihin, developed na developed ang kultura dito bago pa me mga dumayo. Ngayon, puro wonders of nature lang ang pino-promote ng gobyerno? Hmp! Super sayang!
Pag pumirma sa Berne Convention ang isang bansa, automatic itong nagkakaroon ng international system for protection of authors’ rights at trading system para sa mga produkto at serbisyong protektodo ng copyright. Pumirma po ang Pinas 1951 pa. So long ago, my gulay.
Pag may maayos na enforcement infrastructure (meaning madaling hulihin ang nagkasala at patawan ng parusa), madali nang makakapag-enforce ng rights ang mga copyright holder.
Ang trabaho ng CMO: license, collect and distribute. Eto pala ang work ng FILCOLS. E sa Pinas di puwedeng mag-license. Wala pang masyadong alam ang mga tao tungkol sa CMO. Nasa-shock sila na me ganitong nilalang. Kaya puro copyright awareness muna.
Habang nagto-talk si Mr. Morris, may isang internet service provider daw sa Australia ang nahatulang liable for illegal downloading. Ang nagpasimuno ng reklamo: Australian content providers group. Sa kanila nakikipag-negotiate ngayon ang mga internet service provider.
Napatunayan kasi na naaapektuhan ang industriya ng mga content provider na ‘to dahil sa mga unathorize downloading.
Sa ngayon, they are coming up with code of conduct for internet service providers. Kasi gusto ng mga ISP na ito na maging content provider din sila. So they have to maintain good relations with sources of contents. It’s really all about business!
Ayon sa isang APRA study, ang music sa restaurant ay may direct relationship sa consumers’ perception, sa atmosphere ng kainan at sa willingness ng customer na gumastos.
Ang mga akda/work ng indigenous at traditional artists ay ino-auction sa European countries for millions of dollars! (huwaw!) Kaya naman merong UNESCO convention on the protection and promotion of the diversity of cultural expressions. Ang makikinabang dito ay ang mga kapatid nating alagad ng sining mula sa rural areas. Dapat matulungan natin ang mga kapatid natin para makapakinabangan nila ang pagiging indigenous at traditional nila. Advantage nila ito.
Maraming ambag ang collecting societies sa development ng lipunan, kultura at industriya. Nakakapagpa-contest sila, nakakapagbigay ng mga grant, nakakapag-organize ng mga festival, nakakapag-showcase at nakakapag-export ng talents at talino, nakakatulong sa pagpo-promote ng mga ito, nakakapagbigay ng mga award para sa recognition ng mga talent.
Tingnan ang pag-export ng music bilang opportunities.
For copyright awareness campaign, mas ok kung mag-focus sa isang sector lang.
Mamili rito: consumers, gov’t agencies, schools, universities, small and medium enterprises and many more.
Gumamit at gumawa ng mga web resource, maghalal ng copyright ambassadors
Itinatag ang ACTA, Anti-counterfeiting trade agreement dahil sa dami ng counterfeit at pirated goods.
WTO= World Trade Organization, TRIPS= Trade Related Aspects Intellectual Property Rights, APACE= Asia Pacific Copyright Systems Enhancement Program. In short, may mas malaki pang mundong ginagalawan ang mga akda/sinusulat natin. Sangkot ito sa trade dahil ito ay isang produkto.
Noong 2nd Asia Copyright Conference (2011), na-discuss ang pagkakaroon ng standardization at sharing ng structure ng mga copyright registration system. Sa ngayon kasi, kanya-kanya sa bawat bansa.
Baka raw magkaroon ng centralized na administration sa pamamagitan ng international collaborations. Kasi baka mas makita ng mga copyright owner ang advantages ng paggamit ng copyright registration systems.
Nangyayari ang mga copyright infringement dahil sa pagdevelop ng technology. Kaya dapat din ma-improve ang mga copyright system.
May measures tungkol sa pag-regulate ng mga kaso ng infringement sa ibang bansa. Kasi
turf ng iba ‘yon. At doon sila usually nalulugi. Ang solusyon nila, mega na major major pa na awareness campaign.
Since 1993, APACE gives assistance to each country for the establishment of domestic laws, strengthening controls and developing copyright management societies.
May trust fund sila at nakatuon sila sa developing countries na nasa Asia and the Pacific Region. Pinas ‘yon! Puwede sigurong makahingi ng tulong dito ang FILCOLS?
Hindi sineseryoso ng publiko ang copyright infringement ayon sa isang report mula sa ibang bansa. Oo nga! Dito rin! Bakit nga ba? E, kasi wala namang nako-convict!
Advance na ang bansang Mongolia, gusto nila, makakolekta sila ng royalty for online use.
May incentive activity ang government ng Mongolia pra sa CMO ng literary works. Sana dito rin sa Pinas. Calling IPOPHL! Hahahaha
Sa Mongolia, pati law schools, binibigyan ng training tungkol sa copyright. Dito rin, sana! Umpisahan natin sa UP?
Sa Nepal, hindi rin alam ng mga creator ang kanilang rights. (Same with Sri Lanka, hindi raw interesado ang mga creator na malaman ang kanilang mga rights.) Olats din daw ang enforcement agencies sa Nepal. They plan to inject the copyright lessons in school and academic curriculum. Puwede ring gawin dito ‘to. Umpisahan natin sa UP?
Sa Pakistan, krimen ang infringement. Kahit walang warrant of arrest, arestado ka.
Copyright is lifetime of authors plus 70 years. Sa Sri Lanka ito. Sa atin, 50 years lang.
Thailand copyright office is being supported by WIPO, JCO, Sweden at Korea.
May 29 collecting societies sa Thailand!!! Andami! Problema tuloy nila, nag-o-overlap ang pangongolekta ng fees. Ang saya! Lipat na ang FILCOLS dun! Hahahaha
Isa sa pinakamagandang report ang Thailand. Very updated at hindi vague ang mga tinalakay niya. Nakatuon sila sa mga isyu.
Ang event na ito ay parang evaluation ng assistance division ng WIPO. Chine-check nila kung meron pa silang hindi na-address na mga problema noon.
Puwedeng mag-translate ng mga published material ng WIPO. Sulat lang sa kanila para magpaalam.
Study visits to Japan CMOs are encouraged.
May libreng course ang WIPO Academy. Tungkol ito sa copyright. Online ito, may mentor-mentor daw. Free siya, ha? I will avail of this one of these days. Tara na, sayang ang opportunity. Lahat daw, welcome.
Ang isa sa mga problema: we have wonderfully written laws pero hindi naman ini-implement.
Me mga lumulusot at nagpapalusot kapag walang sapat na technical standards at digital rights management.
School ang ideal na target for copyright awareness para generational ang pagbago sa mind set.
Ang ilang gov’t agencies ay violator mismo ng IP laws. Dapat sila nga ang mag-lead. They should pay. Sino ang ibinigay na example? Ang mga politician, ‘yong mga gumagamit ng copyrighted materials sa kampanya nila.
Ang mga CMO, more than 100 years na. Lagi pa ring nakaka-adjust sa nagbabagong environment. E, pa’no ngayong digital times na?
Mas mataas ang individual administration ng rights. Kasi dahil sa digital age, dumidiretso na ang mga user sa mismong creators/copyright holders.
Advise sa mga CMO, gusto ng mga user, makilala nila kung sino ang gumawa ng mga work na kanilang ginagamit. So mahalaga ang database. Advantage kapag may ganito ang isang CMO.
Sa digital age kasi, simple at straightforward ang mga activity. Dapat ang CMO, ganito
rin ang quality ng service lalo na ngayong digital age. Para legal pa rin ang steps na pipiliin ng users.
Ngayong digital age, wala nang physical borders. Kaya dapat ang mga CMO, magsama-sama through regional alliances at iba pa. Para mas madali silang mahanap ng user at para mas madali ang mga pag-uusap. Malalaki na rin ang mga user (example, Google, Apple, etc. etc.)
Ito ang present challenge talaga: mabalanse ang proteksiyon para sa creators at ang pag-develop ng creative industries.
Ang pagda-download ay reproduction din. Direct lang ang ginagawa mo. Kasi noon, ang reproduction, me namamagitan pa. ‘Yong publisher. Ngayon, wala na.
Access to internet is access to info pero hindi ka pa rin allowed to do illegal activities. Parang free speech. Oo puwede mong sabihin ang gusto mong sabihin, pero kapag minura mo ako o kaya siniraan mo ako, puwede kang kasuhan kasi taliwas ‘yon sa batas.
Sa US daw, sinasamantala ito ng mga abogado. Wala nang warning-warning, basta na lang nilang hinahabla ang mga violator. Kasi doon sila kumikita!
Sa Singapore, publishers ang naglabas ng pondo para makapagtatag ng RRO.
Kung mababa ang recruitment of members ng isang CMO, okey lang. Unahin ang key rights holders. Hindi kailangang target-in lahat. Sa Singapore, small writers ang sumali noong una. Later na lang nagsisali ang malalaking banga. (banga talaga?) Tapos collect agad then distribute. Sila na ang lalapit para magpa-member. Money talks, sabi ni KT Ang.
Kulang na kulang ang teaching materials re: IP. Dapat mag-develop ang WIPO.
Sa Australia, hard at soft copy ng work ang idinedeposito sa National Library nila.
Google worked with libraries and digitized all the collection of the libraries.
Google is negotiating na magbayad na lang ang user for the content pero sila pa rin ang search engine for the said books. Hindi pumayag ang mga publisher. Wow! Copyright holders rock!
Maganda na magkaroon ng copyright awareness film featuring creators. Personal level ang atake sa film. What does copyright can do for them? (tamang-tama ‘yong naiisip naming video re: copyright na ang tampok ay heirs! We are on the right track!)
Sabi ni KT Ang, FILCOLS should join forces with FILVADRO so that we can license the universities.
Kung may tanong hinggil sa post na ito, email lang ako: beverlysiy@gmail.com
No comments:
Post a Comment