ang mga magulang ngayon

kahapon ay nag-guest speaker ako sa isang church sa cavite. dati kong estudyante ang head ng youth sector ng church na iyon, si nowie pahanel.

ang topic ko, family members: duties and responsibilities.

noong una, tinanggihan ko nang todo si nowie. ano naman ang sasabihin ko sa paksang 'yan? produkto nga ako ng broken home. kaso talagang nagsabi si nowie na feeling niya bagay daw sa akin ang paksa. e mapaniwalain ako. go kako. sige na nga.

so ayun natuloy nga ang talk ko sa church nila.

karamihan sa miyembro ng audience that day ay nasa early teens. pero may mga bata rin, hanggang 9 years old, at meron ding lampas-lampasan na sa teen years nila, like 22-24 years old.

nag-umpisa ang aking talk sa pagkakaiba ng magulang sa anak. aba, kahit sa iisang tahanan naninirahan ang mga yan, marami silang pagkakaiba sa isa't isa.

halimbawa:

1. pagkakaiba sa kultura
2. pagkakaiba sa wika
3. pagkakaiba ng milyu

kako, kapag na-realize natin na may pagkakaiba pala ang ating kultura, wika at milyu sa kultura, wika at milyu ng ating magulang, mas lalawak ang ating pag-unawa natin sa gusto nilang sabihin, sa kanilang gawi at iba pa. less away, less sigawan, less trouble sa pamilya.

pinaalala ko rin sila na ang pamilya ay laging binubuo ng higit sa isa. minimum dalawa. so ibig sabihin, kailangan laging iisipin na may ibang tao na kailangang kausapin, kailangang alagaan at kailangang mahalin para mag-work ang isang family. in short, always think that you are partners or a part of a team.

iyon kasi palagay ko ang di nare-realize ng ibang bata. na ang pamilya, para mag work kailangan present ang team spirit. at kapag may isang barubal sa loob ng isang pamilya, humihina ang team spirit nito. the other team members should work harder para mapanatiling nagwo-work ang buong pamilya.

sunod kong tinalakay ang sphere of influence. ipinakita ko na ang tanging nakokontrol nila sa buhay nila ay ang kanilang mga sarili. hindi nila maaaring makontrol ang kanilang magulang o kapatid, maaari lamang nilang maimpluwensiyahan ito. lalong hindi nila maaaring makontrol ang hindi nila kakilala, ni hindi nila ito maiimpluwensiyahan ang mga ito.

so huwag nang mag-ubos ng energy sa mga tao o bagay na iyan. focus na lang sa sarili.

naniniwala ako na kapag na-realize ng mga bata ang power nila over themselves, their thoughts, words and action, mas magiging careful sila sa kanilang mga iniisip, sinasabi at ginagawa. at mare-realize din nila ang kanilang limitasyon. na wala naman talaga silang magagawa para mabago ang ibang tao. might as well, sila mismo ang gumawa ng paraan para matanggap ang mga bagay na hindi nila mababago at ang mga bagay na hindi rin nila maiimpluwensiyahan.

all through out the talk, ibinigay kong halimbawa ang attitude ko sa aking pamilya. ikinuwento ko kung gaano kami ka-imperfect. siguro akala nila, ang ganda at ang ayos ng pamilya ko kaya ako naimbitahang magsalita roon.

naku! aliw na aliw sila nang sabihin kong sugarol ang nanay ko at ang tatay ko ay mabisyong babaero. na nagkahiwalay sila noong bata pa ako. na pinagpasa-pasahan kaming magkakapatid. na lumaki kami nang hindi magkakasama-sama. i always feel broken. ganon talaga.

pero ikinuwento ko rin na hindi naging sagka ang aming sitwasyong pampamilya para ipursue ko ang mga bagay na gusto ko at pinaniniwalaan ko. kasi sabi ko, tanging ang sarili kong buhay ang makokontrol ko. so bat ko pa ito pababayaan?

tinalakay ko rin, bago ako magtapos, ang mga katangian ng isang pamilyang pilipino. what sets us apart? why are we like this? and what makes us so lovable as a family?

kasama sa subtopic na ito ang katangian ng panganay na anak, ng middle child, bunso at ng mga only child, katangian ng mga pilipinong nanay, pilipinong tatay, mga auntie, uncle, lolo at lola.

tinanong-tanong ko rin ang participants, kumusta ba ang kuya mo? kumusta ba ang bunso ninyo? bunso ka? hindi ba lagi kang pinag-iinitan ng ate mo? ng kuya mo? ang gaganda ng kanilang mga sagot. laging pa-negative! hahaha makulit po, pasaway po, palautos po, bossy po.

bago magtapos ang session, pinag-isip ko sila ng goal. ano ang gusto ninyong ma-achieve next year? puwedeng ito ay may kinalaman sa inyong pamilya, at puwede ring pansarili muna.

pagkatapos inilabas na ni nowie at ng iba pang assistant ng youth sector ang mga t-shirt at pang-decorate na gamit. ido-drowing ng mga participant ang lahat ng kanilang sagot sa mga t-shirt nila. ido drowing nila ang kanilang mga pangarap.

halos isang oras ang itinagal ng pagdo-drowing. pinatuyo pa kasi nila ang mga t-shirt. ang gaganda naman ng resulta! (will post photos soon!)

tapos nananghalian na ang lahat. (free! c/o the church!) ang sarap ng giniling. best giniling ever!

pagkatapos ng sumptuous lunch, balik seminar kami. ipinakita ko naman sa mga participant ang iba't ibang challenges na kinakaharap ng mga pamilya ngayon. halimbawa, solo parent household, bullying, dysfunctional parents, black sheep sa pamilya, etc.

nagtapos ako sa suggestions on how to strengthen family ties. like eating together, building memories, pasyal pasyal na hndi mahal (yes,posible yan. pooritang turista kasi ako hahaha)

nag-iwan din ako ng tatlong letra that stand for the most important things for a family:

RTC=

Respect
Tolerance
Constant communication

yown. tapos bigla, may seremonyas ng pagpapasalamat sa akin. OMG. ang arte ni nowie! binigyan nila ako ng bouquet!!! at gift na nakalagay sa cute na baul (gawa sa papermache): shirt, waxed paper na hugis coin purse at iba pa.

(thank you nowie and the gang!)

sayang at nauna na akong umalis. hindi ko na natapos ang iba pa nilang activity kasi kailangan kong habulin ang PRPB sa maynila.

kanina, nagtext sa akin si nowie. sabi niya:

haha mam nakakatawa. pinagawa ko po yung sinabi mo na tatlong bagay na ayaw ninyo sa magulang at tatlong bagay na gusto ninyo sa inyong mga magulang...tapos mam ikinuwento ko sa elders ang mga sagot ng bata. Tapos sabi ng elder, "aba kailangan magpaseminar sa magulang." Pano mam, ang sagot ng mga bata, lagi raw lasing ang mga tatay nila at ratatat ang mga nanay.

hahaha! iba na ang kabataan ngayon. kasi iba na rin ang magulang ngayon.

ganon talaga!