Mam, ang ganda naman ng It's Raining Mens, totoong mas mainam nga ito dun sa It's a mens world. Una, dahil ang karamihan sa kwento mo dito sa aklat ay iyong buhay single parent mo na at ang buhay may asawa. In short, matanda na. Tsarot lang.
Katulad ng dati ay may mga kwentong natatawa ako at binabalikan ko para basahin ng paulit - ulit (mga times three) tapos tatawa ulit ako. Hindi ko alam kung natural ang pagpapatawa at pagsundot sa puso ng mambabasa, pero nalungkot ako dun sa kwento ng things to do, ramdam na ramdam ko ang pagmamahal niyo sa anak niyong si EJ. At masama ba kung natatawa ako sa mga kwento ng Upa, It's Private, Sapin sa paa 1, 2 at 3 at hikaw at ako. Hindi ako babae pero bakit nagustuhan ko ang akda mo katulad ng mensahe mo noong pirmahan mo ang libro? May madyik ka nga talaga Mam. At isang tanong na lang, saan ka po kumuha ng malikhaing pagsulat sa Filipino? Naisip kong mag-aral ulit at kahit minsan naman sa buhay na 'to ay gawin ko man lang ang talagang gusto ko: ang pagkuha ng kursong gusto ko talaga noon pa.
Congrats uli dito ng marami sa bagong akda niyo Mam. Sulit ang bawat pahina ng libro, ang maiikling kwento, ang gagaling ng pagkakagawa nung Silent Movies at Birhen. Pati yung Love Story. huhuhu!
PS: Hindi ako naiyak pero talagang nakakapanggising po ng puso ang gawa mo. Inspirational. hehehe
Pahabol: Madaming aral sa libro. At sadyang mahilig mamroblema ang mga babae sa kanilang susuotin. Sapin sa paa. hahaha!
Darwin, daghang salamuch!
No comments:
Post a Comment