Siynoto? by Skeeter Labastilla

Ang alam ko, may kakilala akong Bebang noong college. Naka shorts at T-shirt at madaldal, parang ang dami na nyang napagdaanan kahit magkasing edad lang kami. Hindi ko alam ang apelyedo ni Bebang. Hindi ko rin matandaan paano kami nagkakilala. At lalo namang di ko alam kung saan siya nakatira. Yun lang. Bebang.

From my recent trip in Dumaguete, nagdala ako ng pasalubong kay Sanda. Si Sanda ang una kong nakilala sa Dumaguete nung mga I'd Like to Travel Alone-days ko in 2006 dala dala ang Lonely Planet. Skeeter Labastilla of Room 134 ang una nyang sabi sa akin. Sya si Sanda Fuentes of Room 111. Dorm mate ko sa Ilang-ilang. Graduate ng Economics si Sanda, ako namay Graduate ng Communication Research. Wala kaming common friends. Ang common lang namin-libro. Binigyan ko sya ng Wander Girl by Tweet Sering noong 2007. Main character si Sanda sa librong yun. Graduate sa isang sikat na unibersidad, pinauwi ng Nanay sa probinsya para mag-manage ng Travel Agency. At ang pangarap niyang makapag-wander around ay isang malaking wonder when pa rin hanggang ngayon.

Habang umoorder ako ng kinilaw sa restaurant na minanage niya (na facing the sea), ay bigla niyang inabot sa akin ang librong manipis, na mali ang grammar ng title.

It's a Mens World.

"Ano to?" tanong ko.

"Pantapat ko sa Wander Girl...pakiramdam ko ikaw ang bida ng librong yan," sabi ni Sanda.

"Ano, wrong grammar? " sagot ko.

"Hindi...oo, parang wrong pero right."

Kahit puyat galing sa magdamag na Reggae Night sa Hayahay, agad-agad kong binasa ang libro pag-upo ko sa eroplano pauwing Manila. Bebang Siy. Siynoto?

Pamiliar ang style ng pagsulat ni Bebang Siy. Parang nung crush ko nung college na lahat nagsasabing bading pero ipinaglaban kong hindi. Si JP. Naging editor in chief sya ng Kule. Noong hindi pa siya sikat, kaklase ko sa sa creative writing. At paborito sya ng professor naming si Sir Vim Nadera. Uno ako nun, pati ang barkada kong si Rene Facunla. Na nung sumikat ay nagpalit ng pangalan. Ate Glow.

Chapter something near the end na ako ng libro nung nakarating ako ng bahay. The whole time, pinangarap kong sana makilala ko tong taong to sa personal. Parang nung nakilala ko si Tweet, kaswal lang. 5 years after ko nabasa ang libro nya, may wine tasting sa Makati. Rant ng rant yung kaibigan ko sa karelasyon nya. Ilang oras ko syang sinamahan pati yung high school friend nyang smart. Yun, pauwi't lasing na kami, saka ko nakuha ang pangalan ng friend ng friend ko. Si Tweet. Sarap i tweet.

Second to the last chapter na, nasa sofa na ako ng bahay. Parang nagbabasa ako ng sulat na hindi para sa akin. Tungkol ito sa email exchange ni Bebang Siy at isang Alvin. Yumanig ang mundo ko nung nabasa ko ang pangalang Eris. Bwakananginangshet.

Isa lang ang Eris na kilala ko. Barkada ko nung college. Sagada-mate at miyembro ng pinakamamahal kong grupo sa college—HINDI POP GROUP. Eris ang pangalan ng sinabi ni Bebang Siy na best friend nya. Eris! na walang apelyido. Bebang, na walang apelyido! Last chapter na. Siynoto!?

Nagtapos ang lahat sa isang napakalakas na hagulgol, nung nabasa ko ang ACKNOWLEDGEMENT.

Eris Nucum-Atilano.

Buong pangalan ng barkada ko nung college ang best friend sa totoong buhay ni Bebang Siy. Hagulgol dulot ng di ko maipintang karamdaman. Galak. Yun ata ang title ng feelings ko. Pwede ring gawing English translation na Closure. Isang malaking tuwa ko na nakilala ko ng lubusan si Bebang, na naka shorts at T-shirt at madaldal noong college, ay isang batang lumaki sa lansangan, lumaki’t nagsumikap, nadapa at bumangon, natakot at nakipaglaban, naligaw at nagmahal.

Isang buong pasalamat ko sayo Bebang, na pinanganak ka sa world na ito, at sa saglit na pagkakataon, ay nakilala kita ng lubusan.

Skeeter C. Labastilla

Ito ay ni-repost nang may permission mula kay Bb. Labastilla. Isinulat niya ito noong Agosto 17, 2012. (Pero ngayon ko lang nai-post!) Thank you, Skeeter! Happy 2013!