Reservations

Noong nagpa-reserve kami (15 Enero 2013), me pumasok na weird na feeling sa akin.

'Yong nag-asikaso kasi sa amin sa office ng san agustin church sa intramuros ay napaka-indifferent, impersonal na ale. heto kami sobrang excited at novice na novice (ay wala pang kinakasal ni isa sa pamilya namin hahahaha first sa magkakapatid sa side ko at sa side niya), at nangangailangan ng matinding payo dahil hindi na available ang oras na gusto namin sa petsang napili namin.

lilipat ba kami ng araw? before or after the chosen date? okey bang magpakasal nang maagang-maaga o late na late para lang available pa rin ang simbahan before or after the wedding? advisable ba kung sisiksik kami sa sunod-sunod na kasalan? paglabas namin ng simbahan, may nakasunod na bang entourage ng ibang tao? okay ba 'yon? saan kami magsasabuyan ng bigas, barya at confetti? paano ba ang bulaklak sa aisle? papalitan ba ito every wedding? may nagpapakasal ba nang tanghaling tapat?

andami naming tanong pero hindi namin maitanong kasi 'yong babae sa san agustin church office, talagang ipinapakita niya na busy siya. nag-i-stapler, nakikipag-usap sa isang officemate, nagsasalansan ng papeles, nagsusulat, nagco-computer, nagka-calculator. ni hindi siya tumitingin sa amin.

nag-angat lang siya nang tingin nang una kaming pumasok at nagtanong. dito po ba nagpapa-reserve para sa kasal? tiningnan niya kami tapos iniabot na ang reservation notebook. ayun na. hindi na kami tiningnan uli.

hay. wish ko lang talaga sana mas sensitive ang mga taong inilalagay sa ganitong posisyon. napaka-emotional kaya ng kasal. at sa umpisa pa lang, sa pagpapa-reserve pa lang ng simbahan, sari-saring emotions na ang nararanasan ko, e simpleng bride to be lang naman ako, pano kaya para doon sa mga mas komplikado ang pinagdadaanan?

anyway, konti na lang ang slots na naiwan for weddings. sabi ko, sana 2pm para mga 4pm nandun na sa reception (malayo sa church ang una naming naisip na reception venue). tapos hanggang gabi na dun sa venue. dahil best ang venue na iyon kapag gabi.

kaya lang may nag-pencil reservation nang 2pm. at isang buong araw daw ang effectivity nito so bukas pa malalaman kung tutuloy ang nagpa-reserve o hindi.

kelangan daw naming bumalik sa kanya nang 530 pm kinabukasan (kasi 530 pm nagko-close ang office nila) para makapagpa-reserve at makapag-downpayment. Kasi till 530pm pa nila hihintayin ang naunang couple na nagpa-reserve. Kung mas maaga sila nagpunta, okay, mas maaga masasabi sa amin ng ale kung open na ang slot o hindi.

pero kelangan nandun kami, nakaantabay para malaman kung matutuloy nga ba sila o hindi.

suggestion ko, magpapa-reserve at magda-downpayment na po kami ngayon. 11 am. pero kung hindi matuloy ang naunang couple puwede po kayang ilipat na lang kami sa 2pm?

hindi raw puwede. kasi raw ibibigay niya sa amin ang resibo after naming mag-down. at kelangan palitan ang nakasulat sa resibo kung ipapalipat ang time slot.

sabi ko, iiwan namin ang resibo sa kanya para siya na ang magpalit ng time slot into 2pm (kung available pa nga ang 2pm time slot by tomorrow) tapos anytime during office hours any weekday, saka namin pipick up in ang resibo (with correction). at least hindi kami nate-tense na kelangan by tomorrow ay bumalik kami doon para mapapalitan ang oras. kasi nga puwede namang siya ang gumawa noon. ibibigay lang namin sa kanya ang resibo ngayon.

kung sakaling matuloy nga ang couple na nagpa-reserve sa 2pm time slot, e di as is. wala siyang babaguhin. itatago lang niya ang receipt na kapirasong papel lang naman. at hindi na kami mapapagod pumunta pa doon. babalikan na lang namin ang receipt kapag mas libre na ang oras namin.

hindi pumayag ang babae. hindi raw puwede yun. tapos sabi ni poy, hayaan mo na, tutal nasa maynila naman ako bukas, dadaan na lang ako rito. sinabi niya ito sa harap ng babae. hindi pa rin tumitingin ang babae sa amin. wala itong sinabi, ni ha, ni ho, busy talaga!

hindi na ako umimik. nainis ako kay poy. bakit niya naman babarahin ang suggestion ko? sa harap pa ng taong pinakikiusapan ko? di ba? e di tumangos ang ilong ng babae, lalong hindi mapakisuyuan ng kasimple-simpleng bagay?

doon na natapos ang pagpapa-reserve namin. nag-down kami (8k) at babalik si poy kinabukasan, dala ang resibo, para i-check kung tutuloy nga ang naunang couple o hindi. sabi ko, tawagan na lang muna niya ang san agustin bago siya dumiretso doon para di na niya kailangang pumunta ng intramuros sakaling matuloy nga ang couple na naunang nagpa-reserve sa 2pm slot.

dumaan kami kay sta. rita paglabas namin ng opisina. (kung papasok kayo sa loob ng san agustin, matatagpuan si sta. rita sa kaliwang bahagi sa pinakaunahan kapag humarap ka sa retablo/altar.) nag-thank you kami at natapos na ang unang hakbang.

ang sa akin lang, people who are into wedding events, especially the church/office people, should be more considerate when they deal with couples. dapat mas sensitive sila kaysa sa karaniwang tao. hindi dahil sumusuweldo sila mula sa mga wedding na ginaganap sa simbahan nila at tumatabo ng limpak-limpak na salapi kada oras ang simbahan sa bawat nagpapakasal, kundi dahil ang kausap nila ay mga taong pinili ang simbahang ito para maging bahagi ng habambuhay nilang pagsasama.