gwerk

may ineedit ako ngayon. translation. terible ang translation at kelangan ko itong i-edit. last touch ako/team namin tapos 'yong document, mapupunta na sa isang typesetter. Tapos babalik sa amin for final checking tapos printing na.

nalulungkot ako kasi

1. dapat at least dalawang level pa ng editing ang gawin dito sa document na 'yo. editing ng translation at editing pagkatapos ng editing ng translation.
2. dapat may proofreader.
3. hindi kalakihan ang bayad. per page ang rate.
4. nakaka-pressure dahil nga last touch kami.
5. may pinapagawa pa sa amin, mga editor, na very clerical. na ayokong gawin. kasi sayang ang oras ko. puwede namang ibang tao na lang ang gumawa nito. i already told this to the head of the team pero sabi niya, kindly do it then submit the document to the typesetter.
6. 'yong nature ng subject/libro. tungkol sa diyos. wait, hindi ako nalulungkot dahil tungkol siya sa mga sinasabi ng diyos. nalulungkot ako dahil ganito ang proseso ng paggawa ng isang libro na nagko-contain ng salita ng diyos. i mean, nababawasan tuloy ang tiwala ko sa mga ganitong libro na naka-display sa mga bookstore. ganito pala ginagawa ang mga locally-published na ganitong uri ng libro? ganito? hay. sad lang.
7. may mga missing translation. medyo marami-rami din. at isa sa trabaho ko ang mag-provide nito. so editor na, translator ka pa.
8. malapit na malapit na ang deadline. actually, na-move na ang deadline, e. twice na. kasi wala talagang makatapos on time sa dami at sinsin ng trabaho. hindi matapos lahat-lahat.
9. kaibigan ko ang nagpapatrabaho nito.
10. wala akong magawa na ibang bagay dahil kelangan ko 'tong tapusin. naiinis na 'ko. kasi antagal bago matapos. ambagal ko. antagal ng proseso, etc. etc.

pag ka ganito na ang tingin mo sa trabaho mo, healthy pa ba? baka bigla na lang akong matumba at mabagok ang ulo sa sama ng loob! hahahahaha hay. wish ko lang, hindi ako magbibigay ever ng ganitong uri ng trabaho sa mga kaibigan ko o sinumang maa-under sa akin. ayokong maging cause ng sama ng loob ng iba.

birthday nga pala ng best friend ko today. si eris. eemail ko na nga siya. baka sakaling ma-up nang konti ang mood ko.





please come back some other day,ha? gan'to talaga minsan, sad. minsan naman, uppy!

Copyright ng larawan ay kay Bebang Siy.