missing

miss ko na ang bespren kong si eris. matagal na siyang malayo, mga 3 taon na yata. pero miski noong nandito pa siya at bihira kaming magkita, hindi ko naman siya nami-miss. neto na lang. kasi madalas kong makita si eris sa isa pang kaibigan.

si karen.

marami silang pagkakatulad.

katawan pa lang nga e. si karen, me pagkabutanding. di naman ganun kataba si eris pero medyo baby butanding na siya. huggable ba. parang masarap pisil-pisilin.

pareho rin silang nagyoyosi. at yung pagtataktak ni karen ng sigarilyo kapag hinahanda na niyang sindihan ang sigarilyo ay katulad na katulad ng kay eris.

may similarity rin sila sa pagtawa. pag tumatawa si eris, kinikilig pati balikat. bigla niyang ididikit ang mga balikat niya sa leeg niya at kapag tawang tawa siya, umaabot pa ang balikat sa earlobes niya. si karen, minsan pag tumatawa, ganyan din.

may pagkakahawig din silang magsalita minsan. kapag kausap ko si karen, bigla ko na lang maiisip si eris. minsan, pareho ng choice of words. minsan, pareho ng paraan ng pag-iisip. si eris, kung di nahilig sa research e malamang naging sikolohista. magaling manantiya ng tao. at super husay din ni karen dito. ang tali-talino ni karen lalo na sa pagsusuri sa kilos ng isang tao. hindi literal na kilos kundi yung mga hakbang o moves, ganyan. madalas e mga tao sa trabaho ang pinag-uusapan namin.

may time na pareho kami ng iniisip ni karen. at kami naman ni eris, ay walang kupas. maraming pagkakataon na nagkakasabay kami ng sinasabi spontaneously. at di mabilang na ulit na rin na pareho kami ng gagawin at masosorpresa na lang ang isa't isa na iyon nga rin ang gagawin.

pag nalulungkot ako ay ayaw kong naglalalapit kay karen. mas lalo akong nalulungkot.

sabi ni eris, uuwi raw sila kapag nabayaran na ang mga utang nila sa bahay. ang laki at ganda ng bahay nilang mag-asawa sa cainta. si eris ang nagdesign. dream house ko nga e. aba't ang kaibigan ko e sikolohista na, arkitekto pa.

matagal na kaming di nakakapag-email uli, wala pang bali-balita tungkol sa isa't isa.
marami nga akong gustong ikuwento. kaya lang, mahirap din talaga yung hindi mo kasama ang bespren mo. mahirap itong pa-email-email lang. mahal ko si karen at masaya ako kapag kasama siya pero iba ang pagmamahal ko sa aking bespren. at tiyak ako, iba rin ang ligaya kapag magkasama na uli kaming dalawa.

miss na kita, bebe. agawid tayon!