guilt

binuklat ko ang libro at itinukod ang dalawang daliri sa magkabilang pahina nito. napatingin ako sa aking kamay. noon nag-flashback nang buong buo ang bangungot ko nang gabing iyon.

sabi ng isip ko, nasa isang bachelor's pad daw ako. mukha itong art gallery sa dami ng painting na nakasabit sa dingding. sa dulo ay may makikitang spiral na hagdan. kausap ko si P sa gitna ng lugar na iyon. nag-aargumento kami, hindi malinaw sa akin kung ano ang dahilan.

biglang bumaba mula sa hagdan si J. mabilis na naglakad papunta sa kanya si P. humabol ako. nang nasa baba na si J, nagkaharap silang dalawa. nagsigawan sila.

itinulak ni P si J. bigla akong nakaramdam ng matinding takot. bumalandra si J. itinulak ko palayo si P. hindi marahas si J. ni hindi ko pa siya nakitang nanakit ng ibang tao. pero may nagsasabi sa akin na kapag gumanti siya kay P, baka mawalan ito ng ulirat.

Pinaalis ko si P. sigaw ako nang sigaw. tumayo si J. humarap sa aming dalawa. si P, sigaw din nang sigaw. patuloy na hinahamon si J.

nag-abot ang dalawa. nagpambuno sila. pagulong-gulong sa sahig. natagpuan ko na lang na may hawak akong kutsilyo. yung ginagamit sa kusina. sabi ko, pag di kayo tumigil, sasaktan ko ang sarili ko. hindi ko na hinintay pa ang tugon ng dalawa. hiniwa ko nang hiniwa ang kamay ko, ang likod ng palad ko. nagkanda-stripe-stripe ang aking kamay. pulang pula ang bawat sugat. tuloy-tuloy ako. ni hindi na nilingon ang dalawa.

tapos natagpuan ko na lang uli ang aking sariling may hawak na samurai. samurai!

ako naman ang dahilan nito, paulit-ulit kong sinabi sa sarili.

itinusok ko ang samurai sa aking tiyan. sabay baon. tuloy-tuloy hanggang sa ang mismong handle na nito ang nakalapat sa sikmura ko. at parang dalubhasa sa harakiri, inikot ko nang 45 degrees ang nakasagad na samurai.

hah!

bumagsak ako. padapa. lalong bumaon ang samurai. animo'y dugong nakatindig ito sa aking likuran.

ang ending ng bangungot ay gumagapang ang lahat ng buhay palayo sa katawan.