Pakiusap

Ihatid mo
ang lungkot
sa aking bakuran.

Huwag kang mag-alala,
tiniyak kong nakatali ang asong
kabibigay lang ng kapitbahay.

Winalis ko rin ang tuyot na dahon
at kanina, nagsabog ako
ng sampaga sa daraanan.
Bakasakali
ay madama ng lungkot
na siya'y kinasasabikan.

Niliha ko
ang bawat baitang ng hagdan
para naman hindi masalubsob
ang kanyang talampakan.

Pagkatanggap mo nito'y
bukas na ang pinto
ng tahanan.

Handa na sa iyong ihahatid
at handa ka na ring matanaw
kahit man lang isang saglit.