nangyari ang workshop noong sabado, pebrero 15, 2020, sa de la salle university manila. it was called akdaan 2020.
maliit lang na workshop. lima ang panelists. mga 8 ang fellow. may ilang kaguruan at mga estudyante ng filipino department.
akala ko'y simple lang ang palihan na ito.
pero dahil sa naranasan ko sa pagharap sa isang napakakomplikadong akda, napagtanto ko na, ito na yata ang pinakamahirap na writing workshop na napuntahan ko.
the work and its content and the author, and the situation were so complicated, napapabuntong-hininga ako hanggang ngayon.
ambigat-bigat sa dibdib.
naibuhos ko ang lahat ng naipong talino ng neurons ko sa lahat ng workshop na napagdaanan ko before. ganon katindi.
nasurot din ang budhi ko. bigla akong nagising sa katotohanan na ang pagpapakabuti bilang tao at manunulat ay napakakomplikadong bagay. di siya simple, di siya madali.
ang cryptic ba nitong post ko na ito? kasi di ko pa yata kayang isulat, e.
shocked pa yata ako. and at the same time, napapaisip pa rin ako hanggang ngayon.
naka-pm ko ang ilan sa mga fellow, ang isa sa kanila, napapaisip din. ang isa sa kanila, tulala pa after the workshop. ang isa ay nakasabay ko sa bus pauwi. mabuti at napagkuwentuhan namin ang mga nangyari dahil hindi ko kayang iproseso ang mga nalaman ko nang mag-isa.
kakapraning!
i just wish that the heavens will not allow me to be under anyone, tipong sana wag dumating sa punto ang buhay ko na iaasa ko ang mga bagay-bagay sa ilang tao. because i am cutting ties talaga. i deserve better people as friends.
god help me.
No comments:
Post a Comment