Wala sa piling namin si Dagat. Siya ay nasa bahay nina Poy sa Sta. Mesa. Nagpasya kaming doon muna si Dagat ngayon at sa mga susunod na araw. Napakainit kasi dito sa bahay, wala naman kaming aircon. Doon, meron. Napakarami naming tatapusin dahil anlapit na ng deadlines tapos wala pa kaming kasambahay na titingin man lang kay Dagat. Doon, meron, buti na lang!
Ang challenging lang talaga ng may baby. Bakit dati, kay EJ, parang kayang-kaya ko ito? Ba’t parang dati, ang problema ko lang e, pera? Dati, papasok lang ako sa school, papasok sa work, magbibigay ng pera sa mama ko, okey na. Ang school at trabaho at parenting, nama-manage ko nang maayos. Ba’t ngayon na may katuwang na ako, ‘andiyan na nga si Poy, parang ang komplikado ng sitwasyon? Ba’t para akong OFW na andami-daming binubuhay?
Gah.
Ang arte ko, emo-emo. Baka kailangan ko lang itong iligo.
Hi, April daze, ba’t kasi ang miserable ng mga araw mo?
No comments:
Post a Comment