Thursday, March 11, 2010

wala

akong maisulat dito. akala ko pa naman sa blog ko ay maaari kong isulat ang anumang gusto kong isulat.

blog ko na nga, hindi ko pa mapag-express-an ng tunay kong saloobin. anak ng...

bakit? may masasaktan kasi. pati ako masasaktan sa mga sasabihin ko dito. kasi maski ako, nasasaktan sa katotohanan.

pero hello? ang katotohanan, kahit kasinsakit ng sugat sa tuhod ay kailangang tanggapin kasi hindi mo ito puwedeng takasan.

kaya may pananaliksik na nagsasabing ang taong mabilis tumanggap ng sitwasyon, iyong taong madali para sa kanya ang acceptance ay mas masaya kaysa doon sa taong hirap tanggapin ang kung ano man ang umiiral.

matagal din akong naging malungkot.

kaya nagbabawi ako.

sige, tanggap lang nang tanggap.

para masaya.

No comments:

Hindi copyright, pero usapin pa rin ng karapatan ng manunulat

  Minsan, hindi talaga usapin ng copyright ang isang bagay. Ito ay recently kong naengkuwentro. Si Kyla ay na-meet ko sa isang writers works...