pasko sa pamantasan 2009

ikatlong pasko ko na ito sa pamantasang pinaglilingkuran. at ito ang pinakamasaya.

9am ang klase ko pero 9:40am na ako nakarating sa eskuwela. nagbalot pa kasi ako ng ireregalo sa mga taga-city service, kuya guwardiyases at student assistants ng aming kolehiyo.

una kong pinuntahan ang 1DAM dahil ito ang una kong klase para sa araw na iyon. Sinabi ko rin noon sa mga taga-1DAM na dapat silang lahat ay present sa araw na ito dahil magche-check ako ng attendance.

(may mga KJ talaga na hindi dumarating sa ganitong okasyon dahil lang ayaw nila. ang aarte. kung ayaw nila, dapat nagpatutorial na lang sila at hindi na iyong ganitong pumasok pa sa isang pamantasan. yung tipong one on one na lang at walang ibang dapat pakisamahan kundi ang tutor. kaya naman naisip ko ngang magcheck pa ng attendance dahil mas malamang na mapilitang pumasok itong mga KJ.)

anyway, dahil late ako, hindi ko na ito nagawa. (nge!) pagdating ko doon ay bonggang-bongga naman pala ang party nila. may barbekyu, pansit, brownies at sopdrink (anlaki na naman ng kinita ng coke). dumampot agad ako ng brownies. wala pa kasi akong almusal at nanghihina na rin ako. kulang na sa sugar.

nakipagkuwentuhan ako sa iba kong estudyante roon. biglang may dumating na pizza. binigyan pa ako ng isang slice. kahit sa totoo lang ay busog na ako. hinainan na kasi ako ng pansit at barbekyu. at ako iyong tipo ng tao na hindi nagtitira ng pagkain sa plato. sayang ba?

pagkagaling doon ay dumiretso na ako sa 1FAM. binati ko lang ang buong section. tapos nagpatalon-talon ako sa mga klase na dati kong hinandle: 1EAM, 2KAM, ang klase ni joan tan at iba pa.

natutuwa ako kasi naghihiyawan ang mga estudyante pagkakita sa akin. tapos tawa sila nang tawa kapag nagsasalita na ako sa mike. ang sinasabi ko lang naman:

thank you for inviting me as your special guest. babati lang ako ng maligayang pasko at magkita-kita tayo sa countdown mamya.

pagkatapos ng mahaba-habang classroom-hopping ay nag-ala-santa klaws na ako. ibinigay ko na ang mga regalo ng taga- city service (dalawa para kay ate zeny, ang taumbahay ng elevator, dahil siya ay survivor ng stroke at dalawa rin kay kuya rolyo, yes yun talaga ang pangalan niya, dahil tinulungan niya ako dati na ilipat ang sako ng buwanan kong bigas mula sa isang building papunta sa aming building), mga kuyang guard at sa mga student assistant.

inasikaso ko na rin ang mga regalo ko sa friendly friends. hindi na ako lumabas ng faculty room. namigay na ako ng santa hat sa co-faculty ko. ito ang aking regalo sa lahat. para na ring tradisyon sa akin ito. kada taon ay ito ang regalo ko sa kanila. ang ganda kasi tingnan sa retrato. lahat, naka santa hat.

nagsimula na ang christmas party namin sa pamamagitan ng kainan. tapos nun, games na nahalinhinan ng pa-raffle na ang first prize ay isang laptop galing sa aming regent, na super cool talaga pramis, ang regent at hindi ang laptop, well cool din naman ang laptop so ok, dalawa silang cool, na nahalinhinan ng awards-awards ek-ek mula sa faculty club, na nahalinhinan ng exchange gift.

sa raffle, nanalo ako ng 12 korean pears. dalawa kami ni ms claire na nakapag-uwi nito. anlalaki nito at ambibigat. kapag inilagay siya sa palad mo, kalahati lang ng pear ang maaabot ng iyong mga daliri. at feeling ko isang kilo ang bigat ng bawat isa.

binigyan namin ni claire ang friendly friends kaya 5 piraso na lang ang naiuwi ko. kinain namin ni g ang isa kinaumagahan at ang apat ay ibinigay kay ate para maiuwi niya sa probinsiya.

sa awards-awards, nabigyan ako ng isa: the most entertaining faculty. ang premyo: joke book ahahaha dalawa kami ni papa bon na nanalo nito. grabe, hindi ko akalaing magkakaganito ako. may sash-sash pang nalalaman. ganon.

chinika sa akin ni karen na kandidato daw ako sa most controversial faculty award. putcha buti na lang talaga ini-scrap nila ang awards na ito. baket? baket ako ang nanominate diyan?

isang umaga, pagdating ko mula sa tatlong klase, lahat ng tao sa faculty room, nakatingin sa akin. tinanong ako ni mam mazo, babe ang, sa iyo ba ang panting naiwan sa CR?

toingk.

bumalentong pabalik ang alaala ko. isang gabi pala ay nakaiwan ako ng panty sa CR namin. madumi ang panty na ito kasi buong araw kong ginamit. walang panty-panty shield, ganon. ay, syet talaga. buti na lang may malakas ang sikmura na nagtupi nito kaya hindi na ito tulad ng una nitong estadong nakabuyangyang pa sa lahat ang karumal-dumal na katotohanan. siyempre si mam mazo e alam na akin talaga iyon. kasi nakita niya ako the night before na nagpalit ng damit (at pati bra at panty na rin) sa CR namin.

hiyang-hiya akong kinleym ang what is rightfully mine.

kaya panay ang kantiyaw sa akin ng mga co-faculty ko. sigurado daw silang i will go down the history through oral tradition hahahaha putsa naman talaga oo.

kaya salamat sa diyos talaga at tinanggal ang award na the most controversial faculty. tiyak na landslide victory 'to.

anyway, sa exchange gift, ang nakabunot pala sa akin ay si mam grajo. hindi ko pa binuksan ang gift sa akin kasi gusto ko sana si dilat ang magbubukas ng mga regalong natanggap ko. pero excited na ako. kasi hahaha galante si mam grajo, pramis! tiyak akong bongga ang regalo niya sa akin. nilupak nga pala ang aking code name.

ang nabunot ko pala ay si mau. siya si sinukmani ahahaha natatawa tuloy ako ngayon kasi hello, joke lang talaga ang mga regalo ko sa kanya. una, something sticky. ang regalo ko: mouse trap na malagkit. tapos something purple, violet na 555 tuna. tatlong piraso.

pero maganda naman ang revelation gift ko hehehe, isang pink na bath robe, pink na head band na pearls, pink na bracelet na beads at pink na coach na hand bag (na divisoria-made pasensiya na). sakto talagang P300 hahaha

sana magustuhan niya.

after ng christmas party na inabot ng 4pm (12 noon-4 pm, the longest na yata ito na napuntahan ko) naiwan kaming magbabarkada sa faculty room. anong ginawa namin? nagvideoke! me nag-iwan ng magic sing doon. super eighties ang mga kanta namin. sigaw nang sigaw si mam cathy ng hit back! hit back!

ano ang mga kinanta ko:

vincent (na tinapos ni mam cora dahil di ko talaga makuha ang tono hahaha ngayon ko lang narealize na gusto ko ang vincent dahil sa lyrics pero hindi ko dapat ito kinakanta kung ayaw kong masira ang kanta)

just when i needed you most

against all odds

ang paborito kong its too late

alone (hati kami ni mam ton)

at marami pang ibang kanta na kung hindi ko kinanta ay sinayaw naman tulad ng get down, get down ng back street boys.

inabot kami ng 9:30 pm doon, imagine? pero in between videoke ay nagbabalot-balot na ako ng mga iuuwi kong gamit. madami-dami din kasi akong regalong natanggap.(salamat po talaga sa mga nakaalala!) at bulky pa. binigyan kami ng isang tumbler ng mamahaling pop corn ng university! anlaki kaya nun?

nagpalit din ako ng damit, bra at panty (yes, na naman. at muntik ko na namang malimutan sa CR) dahil hello, 940am pa nga lang ay nandoon na ako, e til 12 ng hatinggabi kami maglalagi doon. nagsuot ako ng pink na pangginaw at pink na santa hat. siyempre ako lang ang may ganon hehehe kasi wala namang ibang araw na magagamit ko ang mga iyon sa harap ng maraming tao kaya isinuot ko na rin.

inihanda na namin ang mga dadalhin sa piknik-piknikan. nagdala ako ng banig na kahit butas ay magagamit pa naman. nagdala din kami ng baraha.

kaso pagsapit ng 930, nagpaalam si karen. kasi sinundo siya ng isa niyang kaibigan. saka antok na antok na raw siya. nalungkot naman ako at nagtampo dahil kung alam ko lang na mag-uuwian lang ang friendly friends ko ay umuwi na ako nang maaga-aga para makaabot sa gising na ej ang aking mga pasalubong.

isa pa ay tawag nang tawag si penpen, ang bespren kong umuwi galing US. nahiya naman ako dahil hindi ko talaga siya maaccommodate nang araw na iyon. tapos pala, mag-uuwian lang ang mga friendly friends ko.

si mam ton kasi 8pm pa lang ay sinundo na ng kuya niya. si art biglang may kailangang ihatid sa ate niyang nakatira sa kamuning. si g, gusto nang umuwi para may masakyan pang MRT. ako, nawalan na ako ng gana dahil nga hindi kami kompleto. gusto ko na ring umuwi.

nang nakahanda na kami, biglang dumating si karen. sabi niya, natakot daw siya na baka magtampo ako kaya hindi na siya umuwi. bigla ring nagtext si papa bon na pabalik na siya sa eskuwela para samahan kami.

ayan! buo na uli kami. bumaba na kami ng building at naghanap ng magandang spot sa damuhan para paglatagan ng aming butas at nagninisnis na banig.

nanlibre si karen ng chippy, piattos, nova, tortillas at isang container van ng mineral water (nanalo lang naman siya ng 5k sa raffle). tapos tinuruan ko ng speed sina art, g at karen. tanging si art ang na-challenge sa kahambugan ko kaya 1.2 seconds bago kami umuwi e nagpapabilisan pa kaming maglatag ng mga baraha sa damuhan.

nagkuwentuhan din kami tungkol sa problema ni ms claire sa puso. kanya-kanya kami ng opinyon, me nagsasalungatan, debate, kampihan pero walang nag-away. iyon naman ang maganda sa grupong ito: napakamatured. lalong-lalo na si mam cora, in fairness.

medyo malungkot ang atmosphere nang matapos ang kuwentuhan tungkol sa problema niya. gusto ko sanang ikuwento kaya lang, masyadong komplikado para sa entry na ito. ikukuwento ko na lang sa ibang entry. sana lang wag mabasa ni ms claire hahaha!

bigla-bigla naming napansin na ilang minuto na lang at 12:00 na. iyon kasi ang countdown ng aming paaralan. so parang new year's eve ang nangyari.

nagsipaswitan ang mga fireworks pagkaraan ng ilang sandali. tapos lumiwanag ang itim na langit dahil sa mga ilaw-ilaw ng paputok. nakahiga ako noon at ine-enjoy lang ang bawat sandali ng fireworks display. the best.

tiningnan ko ang iba kong kasama. si ms claire nakahiga rin. at yung iba, nakaupo, nakatingala. binubugaw ko ang mga mokong na tumatabing sa aming paningin. kasi nasa lapag kami at malamang ay hindi napapansin ng ibang taong napapalapit sa aming puwesto na may natatabingan na sila.

ang ganda-ganda ng nagsasayaw na mga paputok. mayroon pang paputok na antagal bago mawala sa langit. para silang christmas light sa ere, kumukutikutitap habang tinatayantang ng hangin.

iba't iba rin ang hugis ng paputok. may bilog, may hugis-wig, hugis-punong malago ang mga sanga, may hugis-nucleus, proton at neutron (science ito!). palakpak ako nang palakpak sa tuwing makakakita ako ng kakaibang paputok. pinipilit ko ring huwag kumurap para sulit ang panonood kahit alam kong naghahatid ng mumunting mga pulbura ang malamig na hangin.

noong freelancer pa ako, nag-apply akong teacher sa isang parang call center. magtuturo sana ako ng ingles sa mga korean na nakatira sa korea. bale maglolong distance call ako ganon, siyempre charged sa kompanya, tapos 10 minutes a day ko silang kakausapin over the phone sa wikang Ingles.

dahil ang experience ko ay tutorial, binalaan ako ng nag-iinterbyu na ibang-iba raw itong pinapasok ko. kasi hindi ka makakapagmuwestra, hindi ka makakapag-facial expression o di kaya ay makakapag-drawing halimbawang hindi maintindihan ng kausap mong koreano ang salitang binabanggit mo. isa sa tinanong sa akin ng interviewer ay paano mo ipaliliwanag ang salitang happiness sa kausap mo sa telepono. ang sagot ko: it's what you feel when you are watching fireworks on a very very dark night.

ngayon ko lang napatunayan ito. happiness pala talaga!

pero naisip ko ring kulang ang sagot ko sa interview question na 'yon. dapat pala ganito: it's what you feel when you are watching fireworks with your friends on a very very dark night.

salamat, mam cora, karen, g, paguts, claire, art at papa bon sa gabing ito at sa di-mabilang na araw at gabi at buwan ng pagkakaibigan.

maligayang pasko. break it down, yo!