pagkatapos ng dalawang bagyo

hi, blog! im at work today. pero na-miss kita kaya ... eto akowohooo, basang-basa sa ulaahahan, walang masisilungan.

ano ba hahaha joke lang. sabak na naman ako sa trabaho, besh. katatapos lang ng dalawang bagyo: Philippine PEN Congress at ng Performatura in the Regions Cavite. Eto at kailangan na namang maghanda para sa tatlo pang event:

1 at 2. Performatura in the Regions Pampanga at Bulacan,
3. at ang UMPIL-LIRA Conference sa tula na pinamagatang Pambansang Edukasyong Pampanitikan.

sana kayanin ng team, sobrang dami ng load kaloka. tapos next year, may mga publication project kami na pang-50th anniv ng CCP. Kaka-meeting lang namin with Miss Rica ng Visual Arts and Museum Division. Eto ang napag-usapan:

1. book about graphic design - may 2019 ang launch
2. book about architecture- december 2019 ang launch
3. book about film - september 2019 ang launch

good luck na lang sa publishing management skills ko, ano?

sa amin din naka-assign ang national artist folio at dapat mailabas iyon next year, sa mayo din dahil iyon naman ang palabas para sa pagpaparangal sa mga bagong national artist na idineklara last month sa malakanyang.

napag-usapan din namin ni Miss Rica ang dalawang exhibit na nakakabit sa Performatura sa CCP sa 2019:

1. francisco coching exhibit sa january to may 2019
2. edith tiempo exhibit- march to april 2019

im so happy to work with miss rica. sobrang organized niya at ang sipag. kung di dahil sa kanya ay di maaga ang paghahanda namin para sa mga proyektong nabanggit. ang nangyayari kasi sa aming team ay kung ano ang pinakamalapit na event, doon lang kami napo-focus.

am i worried about work? medyo. bukod sa staff ay worried din kasi ako sa pera. parang di kakayanin ng mga budget na inilaan para dito, hahaha!

i just came from the official lighting ceremony at the ccp ramp. ang saya noong finally ay mag-play ang light and sound show, may anino ng nativity scene sa facade ng building namin tapos may mga parol na gawa ng mga magpaparol ng las pinas. binuksan din ang fountain. wala pala kaming christmas tree this year, pero ok lang. dahil mas creative naman ang shadow play sa facade o, di ba?

obvious bang nag-e-enjoy ako sa work? haha, ang saya lang na nandito ako sa behind the scenes ng mga produktong pangkultura, kakaibang perspective din ang hatid nito.

kaninang umaga, bago ako pumasok ng opis, merong nagde-demand ng isa pang compli copy niya ng ani 40. ang rule talaga ay isa lang na kopya para sa lahat ng contributor. then another copy kapag dumalo siya ng launch. namana ko iyan kay sir hermie, and i think it's a good gesture, as well, kaya dapat lang mapanatili ang ganoong rule. Kaso, parang naisaad sa email na naibigay dito sa tao na ka-chat ko kanina, dalawa ang compli copy. so nagde-demand siya ng isa pa, dati pa siyang nag-demand kaya lang ay di namin agad naasikaso dahil gusto sana naming isabay ang kontrata niya sa pagpapadala ng libro, para isahang shipping na lang. may problema nga lang sa kontrata sa processing kaya naantala ang pagpapadala nito. nangatwiran kasi kami na hindi lahat ng contributors ay mapapapirma sa kontrata and it will also cost money to have these writers sign. so, may isang dokumento na ipinagawa sa amin ang processing division that requires the approval of the ccp president. ayun, yun ang medyo nagpapatagal sa proseso dahil bago makarating sa presidente, katakot-takot na dami ng tao ang kailangang daanan ng dokumento. kaya matagal. kaya di pa maipadala ang kontrata at additional compli copy sa ka-chat ko. pero nag-insist siya, kahit pa mega-explain ako sa mga nangyayari at kung bakit di agad siya masagot ng staff namin kapag nagtatanong ito. kailangan na raw kasi niya ang compli copy at siya na raw sasagot ng shipping fee. asar na asar ako, siyempre kasi nga, kababalik pa lang ng buong division namin sa trabaho, heto at me nagde-demand na nga. pero dahil may error din kami on our part, i had to keep my cool, i had to stay polite. taga-gobyerno ako, pinasusuweldo ako ng taumbayan. kasama na nga siguro ito sa hazard sa trabaho, hahaha! ang sama ko.

ano kaya ang feeling kapag iiwan ko na itong work na ito balang araw? kagaya kaya ng pakiramdam ko sa lira when i stepped down as president? i remember the feeling so well. ganito rin ako, all in sa lira when i was an officer and the president. priority ko lagi ang lira, partida, wala pa akong suweldo sa lagay na iyon, ha? may mga panahon din na mag-isa ako, walang kasama sa pagtatrabaho sa proyekto, may mga pagkakataon na feeling ko, walang solid na suporta sa mga member (dahil ayaw sa akin ni sir rio. may ibang manok si sir during the election.) o kung sumusuporta man ay halos patago ang pagtulong, hahaha! a few days before my last state of the lira address at siya ring election ng bagong set of officers, hindi ako makatulog. feeling ko, inferior ako, feeling ko, wala akong masyadong nagawa para sa org. feeling ko, failure ako. ang lungkot, sobra. sabi ko, baka umiyak ako pagkababa ko as president.

but no.

i felt so relieved. in fact, sa sobrang tuwa ay napatalon pa ako. sabi ko, tapos na, tapos na, yey! para akong nakawala sa hawla, parang may tumigpas ng kadena ko sa paa.

dito kaya sa ccp, how will i feel?