kuwentong taiwan

daming kuwento ni ej kagabi, pasalubong niya sa amin mula sa dalawang linggo niyang pananatili sa taiwan.

nagpunta siya doon para mag-compete sa universiade sa category na wushu. tatlong beses siyang nag-perform: compulsory, sword at staff. nakauwi naman siyang ligtas, dangal lang ang durog sapagkat... 8th place siya out of 9 players hahahaha

anyway, eto mga kuwento niya in a random order:

1. kanya-kanyang uniform na t-shirt ang bawat bansa. sa australia daw, me nakasulat na pride sa kaliwang manggas, at discipline naman sa kanan. sa pilipinas, ang nakasulat sa likod ng t-shirt ay san miguel beer. samantala sa kaliwang manggas ay garfield.

2. nakakita sila ng squirrel sa isang park. nagkagulo sila sa pag-picture. mukha raw pala itong daga sa personal.

3. nasa taipei ang laban, pero nasa labas ng taipei (linkou ang name ng lugar) ang athlete's village.

4. ang olats daw ng ibang members ng philippine team. ni hindi raw nanood ng competitions ng wushu at sanda samantalang sila na raw ang last category. ibig sabihin, tapos na sa sariling competition ang mga ito at hindi na kailangang mag-train. at isang dahilan kung bakit in-extend ang stay ng mga ito ay para makapanood ng competition ng ibang category at para maka-attend sa closing ceremonies. kakaunti lang daw silang nanood ng wushu, sanda at closing. tanging ang filipino representative ng sanda, na si jomar balangui, ang nakapag-uwi ng medalya sa kanilang lahat. silver! yey!

5. top 8 si ej out of 9 players. top 1,2 at 3 may medals. top4 to 8, may certificate. buti na lang daw at pangit ang bagsak ng argentina noong dulo. kung hindi, last si ej ahaha! salamat sa diyos. so nakapag-uwi siya ng certificate!

6. nakipagpalit daw siya ng pin sa mga bansang: us, uk, south korea, australia, south africa, taiwan, etc. sabi ko, engot ka, ba't iyong mga iyon ang hiningan mo ng pin, e walang interesting sa pin nila, mga flag lang except australia na maliit na koala ang pangkapit sa pin. kung ako ang nando'n, makikipagpalit ako sa uzbekistan, iran, switzerland, at iba pang bansang di ko madalas nakikita ang bandila.

7. nanalo raw ang iran, sa women's division. nakaburka daw itong nag-perform. ipinakita niya sa amin ang performance ng nanalo (pero sa ibang competition ang natagpuan niyang video sa youtube). aba ang husay nga at hindi nakakaistorbo ang burka. sabi niya, alam mo, mama, nagulat kami. iran, e. hindi naman sikat iyan sa wushu. lumaban din sila sa sanda, at nakamahaba rin ang competitor nila doon, di rin kita ang mga binti.

8. ang mangga raw sa taiwan, kasinlaki ng mukha ni ej.

9. ang linis daw sa taipei. nagpunta sila sa shilling market na parang divisoria ng taipei. ang linis ng paligid. pero napakamahal ng street food. 450 taiwan dollars daw ang isang lobster. sabi ko, potah, lobster, street food? ok ka lang?

10. lahat daw ng tao ay nakatayo sa kanan ng lahat ng escalator.

11. napakarami daw ng train. kaya marami man ang tao ay hindi naman siksikan. sa isang station, ilang train daw ang puwedeng sakyan papunta sa iba't ibang lugar. sabi ko, ang galing, diyan talaga sila nag-invest noong araw. tayo kasi, kailan lang naman. iisa lang ang lrt noon.

12. ang bawat train station ay may at least one tourist spot. so para daw pinlano ang ruta ng trains ayon sa mga tourist spot. ang galing! sa pinas kasi, pinlano ang ruta ng trains ayon sa mall, hahaha!

13. lahat ng pagkain sa athletes' village ay libre. isang floor daw sa isang condo (puro condo ang nakatayo sa athletes' village) ang nakalaan sa pagkain. parang isang higanteng food court na libre lahat ng malalafang. meron daw chocolate drinks, lahat ng healthy salad, fruits, tinapay, kanin at isang napakahabang ref na puno ng softdrinks haha. hindi raw makahataw si ej sa pagkain dahil sa competition. pero after niyang matalo este after ng competition niya ay humataw na siya ng kain. bawi-bawi rin pag may time.

14. me isang station sa athletes' food court na dedicated lang sa cereals. nagpuslit daw ng isang karton ng cereals ang isang pinoy na athlete. napailing na lang si ej. hay naku, pilipino talaga. im sure yung nanay nun nag-uuwi ng towel pag napapa-check in sa mga hotel.

15. binigyan ang lahat ng athlete ng smart watch. may laman daw itong taiwan dollars na puwede nilang gamitin sa pagsakay ng train, sa pagpasok sa mga tourist spot, pambayad ng ilang bilihin. para siyang beep card pero ang anyo ay relo. nababawasan ang laman kada gamit mo. hindi raw niya naubos ang kanya, kakatipid. may P700 na natira. naku sayang, kako. sabi niya, di bale, ma, pagbalik ko na lang. ahaha ang anak ko, gusto pang magbalik! wala na pira ang inay mo, dudung. purduy na. para kasi sa trip na ito, binigyan namin siya ng P7500 na ipinambili niya ng taiwan dollars sa bangko. ang sakit sa bulsa ng P7500, ha?

16. inilalagay ang flag sa labas ng condo kung saan naninirahan ang athletes ng bansang iyon. sabi ko, nako, di ba yan delikado? mamya me galit sa inyo, pasabugin ang condo na 'yon, e. haha joke lang, pero napaisip ako for iran or other contries na may conflict eklavu.

17. isa sa mga picture na ipinakita ni ej ay isang buong condo na canadian flag ang nakalagay sa lahat ng floor. sosyal! andaming ipinadalang athlete! sabi ni ej, mama, alam mo may dala pang inflatable pool ang mga athlete ng canada, nagsiswimming sila sa tapat ng entrance ng condo. sabi ko, sana sumama ka, marunong ka naman magswimming.

18. may nadaanan daw silang nagra-rally noong papasok na sila sa venue ng opening ceremony. ang sabi raw ng mga nagra-rally, taiwanese sila. hindi chinese taipei. gago talaga ang china. lahat inaangkin. putcha, mabait lang ang taiwan pero kung sa pinas nila gawin iyan, putcha, dadanak ang dugo.

19. ang us athlete na nakalaban ni kuya jomar balangui ay paris lee moran ang pangalan. british na koreano na pinoy? ahahaha anlabo ng pangalan!

20. masayang-masaya si ej na ma-meet ang mga idol niya sa wushu. nakapagpa-picture siya kay Li Yi ng Macau. nilampaso nito si abi hahaha!

21. nakapasyal din daw sila sa chiang kai shek. sabi niya, sino ba yun ma? sabi ko, di ko rin alam, e. school dito yan hahaha! pede naman i-google, bes. kako, baka parang rizal nila. me park e.

22. ang pasalubong nga pala sa akin ni ej ay dalawang kahon ng snacks. ang isa akala namin ay mochi, iyon pala tikoy. ang isa, pineapple cake ang tawag pero parang pulboron na pinya ang flavor. potah, hindi ako kumakain ng pinya! labo. so bumawi agad siya, may isa pang pasalubong, isang scarf na blue. ang gandaaa, isinukbit ko sa leeg ko. sabi ni ej, table runner yan, ma.