eto pala ang govt work!

nakakaloka, pagod na pagod ako. dumating na naman ako sa puntong i am dragging myself to work.

nakakapagod pala ang maging government employee. noong nasa nbdb ako, it was a breeze. siguro dahil mainly ang trabaho ko was my expertise: books, writing, editing, organizing of seminars and events. doon, bagama't nag-asikaso rin ako ng papers para sa mga proyekto, minimal lang ang admin. work na ginawa ko. there are people who will do it for you. straight ako sa proyekto at doon ako napapakinabangan nang husto.

dito sa ccp, my gad, sobrang dami ng admin work. kaya pala ang sentimyento ni sir hermie bago siya mag-retire, feeling niya, hindi siya writer o artist dahil nagtagal siya sa ccp, 27 years, as a govt employee.

there is very minimal creative work, for god's sake. kung meron man, mas reading and research, my gad mamamatay neurons ko rito, i swear hahaha! these past few weeks, i was swamped with contracts, government forms, agreements, memos. tas pina attend ako ng quality management seminar, the fuck, sobrang technical. ina-analyze ang processes, ang work flow, how do you get customer feedback, mission, vision. gad, akala ko natapos na ang chapter na ito ng buhay ko noong umalis na ako sa first ever job ko, isang NGO for women. I had to know swot analysis eklavu dun kasi kami ang nag-oorganisa ng mga seminar to strengthen other ngos for women. what saved me was the creative work i did for the PSR radio drama program every week.

dito sa ccp, ultimo pagbibilang ng acknowledgment forms ng Performatura bags, inaasikaso ko. lord naman.

pero ang saving grace ng sitwasyon ko ngayon, pinupulot ko na lang sa isang book im reading and i am so enjoying: from barrio to senado by juan flavier. yes, the juan flavier! ano ang napulot ko? kung ang mindset mo sa lahat ng mahirap na bagay ay "i will learn from this, im gonna need this kind of knowledge someday" ganyan, makakatagal ka. so, regalo ng diyos na dinampot ko ang librong ito sa ganitong yugto ng aking employment sa ccp. ang ganda ganda ng libro, sobrang dami ng insight about govt work, about leadership, about public speaking and most of all, about public service. i find strength in every chapter i finish. ang galing niya maghimay ng sarili niyang experience. kaya, highly recommended.

anyway, ito ang ilan sa nalaman ko sa pananatili ko sa ccp

kaya pala laging wala ang mga govt employee sa kanilang work stations ay dahil:

1. nasa seminar sila (quality management seminar, gender and development seminar, leadership seminar, etc.)

2. nasa govt agency event sila (anniversary, sports fest, annual physical examination, etc.)

3. ginagawa nila ang task na iniatang sa kanila kahit na ayaw nila ito at hindi ito bahagi ng kanilang main work or function

4. namamasyal, naglalamyerda, kasi sa totoo lang, nakakapagod naman talaga ang stress sa opis

5. nasa cr, kasi naghuhugas ng pinagkainan, naglalaba ng basahan ng hapag-kainan

6. nasa work station ng iba kasi may kailangan na dokumento doon or may kailangang klaruhin, may kailangang ipaliwanag sa workmate, may ipinapahiram na dokumento, may mine-mentor

7. nasa labas, kumain, kasi nakaka-stress namang talaga, so ikain mo na lang ang hirap ng kalooban

8. absent, may sakit, may sakit ang kapamilya, may namatay, naaksidente, etc.

9. on leave, kasi may leave naman, bakit hindi gamitin? bakasyon mode, govt transactional leave, ito yung pupunta ka sa ibang govt agency para mag-asikaso ng sariling papeles like passport, birthday leave (di na kailangan ng paliwanag diyan), special leave (wedding anniversary! yes, may ganyan!)

10. petiks, me ganyan talaga e, pasiga-sigarilyo, paikot-ikot sa iba't ibang opis (nagbebenta ng laing!), hintay ang bundy clock para makapag-out na, tambay sa canteen, nagpi-people watching, lahat ng opis, me ganyang character, they are regulars. hahaha!

i wish matagalan ko ito. sana lang tumaas ang suweldo ko. at sana hindi ko malimot ang pagsusulat. pag naganap ang dalawang sana, pede! pede ako magforever sa ccp.